Componisten als Claudio Monteverdi en Georg Friedrich Händel zijn vertrouwde namen in het klassiek muziekrepertoire. Maar ergens in de tijd tussen die twee componeerde Agostino Steffani (1654-1728) zijn werken.

Langzaamaan trekt het stof rond deze Italiaan, die vooral in Wenen en München werkte, op.

Steffani had een opmerkelijk leven, waarbij de Kerk een hoofdrol speelde. Vanzelfsprekend was hij koorknaap, zoals veel jongens in die tijd. Maar hij stootte door naar de top, werd bisschop en vervolgens zelfs een van de belangrijkste figuren in de leiding van de roomskatholieke kerk.

Door die kerkelijke carriere heen liep een succesvolle muziekloopbaan. Hofmusicus in Mu?nchen, hofcomponist in Hannover. En ook diplomaat en misschien wel spion.

Er is nog veel onbekend over Steffani, zoals over de omstandi... heden van zijn geheimzinnige dood, maar in de muziek heeft een blijvende erfenis nagelaten.

Die is afgestoft door de onvermoeibare Cecilia Bartoli.

Zij bracht een jaar of vier geleden de cd Mission uit, met een breed scala uit het oeuvre van Steffani. Later volgde een veelgeprezen Stabat mater. Om nog meer bekendheid te genereren voor Steffani kwam er op Bartoli's verzoek zelfs een roman over diens leven, Jewels of paradise, van de hand van thrillerschrijfster Donna Leon.

Bartoli vond een enthousiast navolger in de countertenor Philippe Jaroussky. Zijn vertolking van Anfiobe in Steffani's Niobe, regina di Tebe is de hemel in geprezen.

Bartoli en Jaroussky hebben nu navolgers gevonden in de sopraan Eugenia Boix en de countertenor Carlos Mena, bijgestaan door Forma Antiqva van dirigent Aarón Zapico. Crudo amor - een cd vol duetten - is een mirakel van samenzang geworden. De twee stemmen, die elkaar in hoogte niet veel ontlopen, dwarrelen om elkaar heen, versmelten en maken zich weer los. Drama klinkt er hier, dan daar weer ingetogenheid: een heel scala passeert de revue. Wie «Begl'occhi, oh Dio» heeft gehoord, wil beslist (veel) meer horen van Steffani.

Bertjan ter Braak